هوشمند سازی سازمان چیست؟
به نقل از ویکی پدیا منظور از هوش کسب و کار ( Business Intelligence) یا هوش تجاری، مجموعه‌ای از نظریات، روش‌ها، فرایندها، معماری‌ها و فناوری‌هایی است که برای تبدیل داده خام به اطلاعات مفید و معنادار استفاده میشود. هوش کسب و کار مقادیر بزرگی از اطلاعات را برای شناسایی و توسعه فرصت‌های جدید بکار می‌گیرد. بهره بردن از فرصت‌های جدید و اعمال یک استراتژی اثربخش می‌تواند مزیت بازار رقابتی و پایداری بلندمدت به ارمغان بیاورد.
افزایش سطح درهم تنیدگی و بی ثباتی در سازمان، نیاز به اقدام فوری و واکنش همراه با تفکر و تعقل دارد، بنابراین مجموعه این عوامل سبب افزایش سطح نیاز سازمان ها به تفکرات مبتنی بر اندیشه های علمی و واکنش ها و اقدامات بسیار ریشه ای و فراتر از حل مشکلات و مسایل روزمره خواهد داشت.
افزایش روز به روز حجم اطلاعات و تغییرات شتابان محیطی و ضرورت ایجاد ارتباط مستمر با محیط پیچیده و پویا، نیازمند مدیریت دانش جهت کسب دانش، توزیع دانش سازماندهی و تحلیل و تفسیر مناسب آنها می‌باشد. مدیریت دانش به مدیران کمک می‌کند تا در تحلیل اطلاعات و انتخاب درست آنها تصمیمات سنجیده تری را اتخاذ نمایند و سازمان خود را جهت بقاء و رشد با محیط سازگار کنند.
امروزه بسیاری از سازمانها دریافته‌اند که جهت کسب موفقیت در اقتصاد چه در دنیای کنونی و چه آتی به چیزی بیش از دستیابی اتفاقی و ناآگاهانه به دانش یکپارچه نیاز دارند. برای مدیریت این دانش که به مثابه یک منبع حیاتی در سازمان هوشمند تلقی میشود به افرادی نیاز هست که دانش را شناسایی و درک کرده و به ترتیبی تأثیر واقعی دانش را در سازمان مستندسازی نمایند
فناوری اطلاعات در واقع با خود اشکال جدید سازمان، کار، خانواده و نظام جدید اقتصادی، تعارضهای جدید سیاسی و مهمتر از همه آگاهی دگرگون بافتهای را به همراه آورده است؛ از این رو، بیشتر سازمانهای مدرن با چالشهای جدیدی روبرو هستند. افزایش تأثیر مشتری، شدت رقابت، کوتاه شدن چرخه تولید و استمرار و شتاب در تغییر فناوری از جمله مسائلی هستند که سطوح جدیدی از پویایی و پیچیدگی را برای سازمانها بوجود آورده اند. کاربرد فناوری اطلاعات می تواند مزیت رقابتی، افزایش خدمات مشتری و یا ایجاد محیط تولید انعطاف پذیری را فراهم نماید.
نقش هوشمند سازی در سازمان چیست؟
داشتن کسب و کاری با حداکثر بهینگی رویای هر شرکت و سازمانی هست. آنچه شرکت ها به دنبال آن هستند نمایش اطلاعات سریع ولی راهبردی و بسیار خاص از وضعیت عمومی شرکت خود می باشد تا بتوانند بهترین تصمیم را در کمترین زمان ممکن بگیرند و نتیجه آن افزایش بهره وری شرکت و در نتیجه سود بیشتر می باشد. هوش سازمانی با توجه و تمرکز بر رشد و تقویت سازمان می تواند موفقیت سازمان را تضمین کند.
تسریع در ارائه خدمات و کاهش دادن زمان فرآیندها، کاهش هزینه های نیروی انسانی، ارائه سرویس های بدون تعطیلی، شفاف بودن کسب وکار، تشکیل پایگاه های دانش برای آموزش و توسعه کسب و کار ازجمله مزایای هوشمندسازی سازمان هستند.
مدیریت دانش، به مدیران سازمانها کمک می کند تا به تحلیل مناسبی از مسائل سازمان دست یابند و تصمیمات سنجیده تری اتخاذ کنند و سازمان هوشمند از طریق پیوند دانش سه گروه از متخصصان (متخصصان حرفه ای، متخصصان اطلاعات و متخصصان فناوری اطلاعات) و با تکیه بر دانشهای موجود در سازمان (ضمنی، صریح، زمینه ای و فرادانش) بر عملکردش می افزاید، دانش و مهارت متخصصان اطلاعات در واقع زیربنای دانش سازمان هوشمند تلقی می گردد که رکن اساسی هوشمند سازی سازمان را شامل میشود.
تفاوت سازمان های هوشمند و سنتی در چیست؟
هوشمندی سازمان های سنتی به هوشمندی افرادی که در آنجا کار می کنند و همچنین مدیران آن سازمان وابسته می باشد . اما سازمان های هوشمند تفاوت هایی دارند.
در این سازمان ها اطلاعات را به صورت هوشمند قرار می دهند . علاوه بر بهره گیری از هوشمندی عناصر داخلی به هوشمندی فراگیر می رسند که مستقل از هوشمندی اجزای آنها می باشد. اولین مشخصه سازمان های هوشمند نوع تغییر پذیری آنها می باشد.
سازمان هایی که بدون فناوری هوشمند اداره می شوند تنها به اندازه تغییر مدیرشان تغییر می کنند زیرا مدیر باید برای هر نوع تغییر در سازمان وقت و انرژی صرف کند تا بتواند داده ها تحلیل کند و به جذب کارکنان و مشارکت آنها بپردازد.
